දෑගිලි තුඩින් කල මෙහෙයන් අපමණය
සුව වූ දිවි ගනන් කිව නොහැක කොපමණය
රෑ නිදි වරා දිවි රැක්කෙමි මෙපමණය
වෙදදුරු නොවෙමි හෙදියක වෙමි අපමණය
ලස්සන නිය රටා මැවුමට උරුම නැත
ඩියුටි ඉවර වී හවසට ගෙදර නැත
දීවා රැයක් නොබලා shift දමා ඇත
එහෙව් හිතේ වෙන දේකට ඉඩක් නැත
වැඩ වැඩි උනත් දුක වැඩි උනත් වාට්ටුවේ
පිපෙනවා පුංචි පෙම් මල් නුබෙ සාත්තුවේ
නිළ ඇදුමට බර වැඩි උනත් වාට්ටුවේ
පොඩි මිස් නුබයි මගෙ හිත් ගත් යාප්පුවේ
Lectures අහන් notes ලියන් මම ඉන්නේ
පුංචි නර්ස් ward එකේ ඔබ ඉන්නේ
මගෙ හිත ඔහෙට දුවනා හැටි ඔබ දන්නේ
ඔය පොඩි හිතේ ආදරයයි සිහි වෙන්නේ
-රුචිර වීරකෝන් -
28.03.2019
No comments:
Post a Comment