කටු පදුරු මැද සඳ එළියෙ හැඩ

රෑ අහස යට
සඳ මඬල දැක
සිහි කලත් අපි
ගෙවු රැයක්

සිය ගණන්
ඔවුනොවුන් එක්වෙන
තරු පිරුණු
සුන්දර දිනක්

මගේ දරුවන්
කුස දරන් ඇය
අදට හරියට
පස් මසක්

ගෙදර යන්නට
නිවාඩුව වැටි
තිබුණි පෙර සිට
තුන් දොහක්

වන්නි කැළයේ
දෙපා නොමැතිව
අදට හිරවී
සත් දිනක්

වැස්ස

කඩා හැලෙන වරුසාවත් ගොරෝගෙන

මහ හයියෙන් හුලං හමයි කඩාගෙන

සීතලෙ ගැහි ගැහී රෑ නිදි වරාගෙන

පැවරුම් කරා ඇති නිදියමි පොරෝගෙන

සද වලාව

ඔබේ උකුලෙන් ඔලුව තියන් අහස දිහා බලන්න 

ගස් අස්සෙන් පෙනෙනා හද වලාව මට දකින්න

අපේ වෙලා මුමුණපු ඒ කවි ගී රැල් අහන්න

ආසයි මට ආයෙත් ඒ අතීතයට දුවන්න 

- රුචිර වීරකෝන් -

කිරි සුවද

කිරි සුවඳක් තවම කොහෙද පුංචි පුතේ

අඩු මාසෙන් ඇවිදින් නුඹ හිටියෙ පුතේ

එලි වෙනකං නුබ ගැන ලතැවුණා පුතේ

අම්මා නොවෙමි නර්ස් නැන්දි මමයි පුතේ

- රුචිර වීරකෝන් -

Until we meet again

I found,

Countless number of beautiful smiles

Thousands of beautiful souls

Hundreds of warm hugs

Dozens of  beautiful jives

I collected,

So many incredible people 

Lifetime memories 

Countless experiences 

Times of good and bad

Where I found AIESEC

Which,

Made my passion 

Taught me life

Gave me courage

Trained me to get up

It is hard to say Good Bye

So let me to finish like this

“Untill we meet again”

වැහි දවස්

සුමනදාසෙ මැද මිදුලම වැස්සේ වැහෙනවා

ගල් බංකුවෙ අයිනෙ එලිය බැලෙනවා

පුංචි පුංචි වැහි කැට අල්ලන්න හිතෙනවා

ඔබත් එක්ක ආයෙත් එහි ඉන්න හිතෙනවා

- රුචිර වීරකෝන් -

කට්ට තමයි පට්ට

කවි ලියන්න හිත කියනව තාමත් මහ රෑට

Drawing උඩ නින්ද යනව ඇද පේනව සැපට

මදුරු පැටව් ගී කියනව ලංවීගෙන කනට

බල කරවල වගේ හිතන් රහට කනව කට්ට

පැය ගානක් වැඩ කරලා ඔරලෝසුවෙ කට්ට

උදේ ඉදන් පැනල් දැම්ම හැබැයි ඒක පට්ට

බිස්කට් ටික හුලං වැදිල කන්නත් නෑ බඩට

උදේ එකත් දවල් කනව කාසි ඉතුරු වෙන්ට

වාස්තු ට්‍රෙන්ඩ් එක කීවට හැමෝම මෙහෙ එන්ට

උබල දන්නේ නෑනෙ කරුම අපි ගෙවනා ගැහැට

ගේ දොරවත් දැකලා නෑ පහුගිය තිස් දොහට

මේ ඔක්කොම දගලන්නේ ඩිග්‍රිය අර ගන්ට

විදිනා දුක රහට පෙනෙයි අවට ඉන්න උන්ට

අපිත් එහෙම යසට රගයි උන්ට ආස වෙන්ට

කොච්චර වැඩ මැද්දෙ උනත් ආතල් මේ කට්ට

පහට වඩා ඉන්න එපා ඉවර කරන් යන්ට

- රුචිර වීරකෝන් -