හතරවෙනි අවුරුද්ද
කාෂ්ටකේට අහු උන මොරටුවෙ
ඉවසන්න බැරි සීතල විදින.
රෑ වෙනකං ඇක දාල
බෝඩිමට ඇවිත්
ගැහි ගැහී නාල
ඇදට පැනල ගුලි වෙන් නැතුව
ලැප දිහා බලාගෙන නිදි කිරන.
දුක සැප සතුට
බෙදා ගත්ත
එකිනෙකා වැලද ගත්ත
බෙදාගෙන ආශ්වාස ප්‍රාශ්වාස කරපු
උණුසුම් සිහිල් සුලග.
මතක ගොඩට
එකතු වෙන්න හදනව
ජීවිතය විදිපු, දැනුන මතක ටිකට
සමු දියන් කිය කිය.
උබල අපි ගෙව්ව ලස්සන මිනිත්තු
පැය, දවස් ගනන්, සති ගනන්
වලින් හිත අයින් කර ගන්න
පුළුවන්ද
සමුදෙන්න , සමුගන්න?
- රුචිර වීරකෝන් -
26.08.2019
No comments:
Post a Comment