Saturday 23 November 2013

කාලය මැවු වෙනසක අරුමේ...... ( 9 වෙනි කොටස )


අටවන කොටසට  >

ෆෝන් එකෙන් යනවනම් මේ ලින්ක් එකෙන් යන්න






"අඩෝ හෝව් හෝව් ඔහොම හිටපන්. උබලා හිතුවද මේක අම්බලමක් කියලා."
විද්වයා පණිවිඩයක් කීමට පැමිනි පොඩි මල්ලි කෙනෙකුට සද්දයක් දැම්මා.

පොඩි එකා බය වෙලා තාම අපේ පන්තියේ දොර ගාව හිටගෙන ඉන්නවා.

ඕෆ් පීරියඩ් එකක් නිසා පන්තිය වටේ ආතල් එකේ කැරකි කැරකි හිටිය මමත් ඒක දැකලා එතනට සෙට් උනා. 

"නෑ අයියේ මම මේ මේ"
පොඩි එකා ගොත ගහනවා. 

අපේ එවුන් පොඩි අහින්සක ෆන් එකක් ගන්න එහෙම කලාට පොඩි එකාගෙ රෝම කූපෙකටවත් හානියක් කරන්න ගියේ නෑ අපි.

මට මතක් උනා අපි පොඩි කාලෙ අයියලා අපිව බයිට් කරපු හැටි. ආර්ට් සෙක්ශන් එකට එහෙම ගියොත් උන් කලිසමත් ගලවලා තමයි ආපහු එවන්නේ. ඒ අතින් අපි මානුශීයයි.




"අඩෝ  උබ දන්නවද මෙතන මොකක්ද කියලා?" මම ඇහුවා.

 (පොඩි එකෙක් නිසාම හොදයි. ලොකු එකෙක්ට නම් බලන්න තිබ්බා මුන් ටෝක් දෙන හැටි)

"නෑ අයියේ"
ඒ මල්ලි කීවා.

" අඩෝ බූරුවෝ මේක 12M2 එක. මේක පන්සලක් වගේ තැනක්."
මම කීවා.

"'මේක ඇතුලට පිට එකෙක් එනවනම් ඌ සපත්තු හිස්වැසුම් ගලවලා එන්න ඕනෙ.තේරුනාද?"
යොමාලුත් ඇවිත් කට දැම්මා.

"හරි හරි දැනට ඕනෙ නෑ. කියපන්කෝ මට පණිවිඩේ මොකක්ද කියලා."
මම කීවා.

"සුමන බණ්ඩාර සර් රාමනායක අයියට එන්න කියලා කීවා"
පොඩි එකා කීවා.

"අහ් එල එල මල්ලී"  පියුමාල් කීවා.

"අඩෝ රාමා අන්න සුම්මා උබට එන්න කීවලු.හෙට ට්රිප් එක ගැන මොනවා හරි කතා කර ගන්න වෙන්න ඇති. පලයන් පලයන්"
යොමාල් කෑ ගහලා කීව.

(රාමා මූලිකත්වය අරන් අපි කට්ටිය බදුල්ල, නුවර එළිය පැත්තේ ට්රිප් එකක් යන්න ප්ලෑන් කලේ මීට සතියකට විතර කලින් ඉදලා.)


.................ටික වෙලාවකට පසු.......................


රාමා මූන එල්ලන් පන්තිය පැත්තට එනවා.

"ඇයි බන් සුම්මා මොකද කීවෙ? බේබද්දො එක්කන් යන් නෑ කීවද?"
හසිතයා ඇහුවා.

"නෑ බන් ඒක නෙමේ අවුල.සුම්මට එන්න වෙන් නෑලු.වෙන කවුරු හරි හොයා ගන්නලු"
රාමා කීවා.

"අඩෝ ට්රිප් එක හෙට කියලා කව්ද බන් හොයා ගන්න ඉන්නේ. ඇයි බන් සුම්මා එන් නැත්තේ? 
මම ඇහුවා.

"සර්ට ගෙදර උත්සවයක් වෙලා කියලා කීවා බන්"
රාමා කීවා .

"ඈ බන් රාමෝ අපි ට්රිප් එක යන්න හිටියෙ දැන් ගොඩක් දවසකට කලින් ඉදලා.සුම්ම ඒ දවස් වල කීවෙ නෑනෙ ඌට උත්සවයක් තියනවා කියලා.බලපන් මූ දැන දැනත් හෙටම ඒක දා ගත්තේ වෙන දවසක් තිබ්බෙම නැද්ද?"
මම කීවා.

"යකෝ බුරුවෝ උත්සවයක් කීවෙ, සුම්මගෙ දුවෙක් ජම්බු ගහෙන් වැටිලා. ඒවා කලින් කියලා වෙන දේවල් නෙමේනෙ"
රාම කීවා.

අම්මට උඩු දැනුයි මටත් ඒක තේරුණේ.


කොහොම කොහොම හරි හදිස්සියේ උනත් අපි මනතුන්ග සර්ව කැමති කර ගත්තා අපිත් එක්ක යන්න. 
එක සර් කෙනෙක් ගිහින් මදිලු සර්ලා දෙන්නෙක් යන්න ඔනේ නැත්තන් යන්න දෙන්න බෑ කියලා සෙක්ශන් එකෙන් සද්දයක් දැම්මා. 

සුම්ම කොහොම හරි ගෙදර වැඩ ටික සෙට්ල් කරන් පාර්ටි එක තියෙන්නෙත් කොහොමත් පස්සේ නිසා  සර්ත් එනවා කීවා. මොනවා උනත් සුමන බණ්ඩාර සර් ඒ වෙලාවෙ කලේ උතුම් වැඩක් ගෙදර එච්චර වැඩ තියෙද්දිත් අපේ වැඩේ කඩාකප්පල් වෙන්න දුන් නෑ.


පහු වෙනිදා පාන්දරම අපි ඉස්කොලෙට එකතු උනා. තාම එලිය වැටිලත් නෑ. කරුවලයි. අතරින් පතර දැල්වුනු විදුලි පහන් වල එලියයි හද එලියයි ඉස්කෝලෙට අමුතු කාන්තියක් දුන්නා. තාම ලමයි ඔක්කොම ඇවිත් නැති නිසා ඒ අය එනකන් එකා දෙන්න වට වී අනම් මනම් කතා කර කර හිටියා.තමන් මුහුන දෙන්න යන සුන්දර විනෝද චාරිකාව ගැන සිහින බල බල තමයි අපිත් හිටියේ.

මම චුට්ටක් තනියම Basketball පිට්ටනිය පැත්තට ගියා.ඇතුගල උඩ බුදු පිළිමේ බොහොම ලස්සනට එතනට පේනවා. පුදුම ලස්සනක් තියෙන්නෙ. ඇතුගල උඩ බුදු පිලිමේ විදුලි ආලෝක එලියෙන් එලිය වෙලා.
ඒත් ඉස්කෝලෙ පුරාම හරිම අදුරුයි. අතරින් පතර දල්වුනු විදුලි පහනක් අරෙන්න වෙන කිසිම එලියක් තිබුන් නෑ. දහවල් කාලයට මේක කොච්චර කලබලකාරි තැනක් ද? ලමයින්ගේ සද්ද වලින් පිරෙනවා. ඒත් රෑට පාසල අමුතුම ගුප්ත බවක් තියෙන්නේ. මම කොරිඩෝවක් දිගේ හිමිහිට ඇවිදගෙන ගියා. මට හරිම ගුප්ත ගතියක් දැනුනා. සමහරවිට මෙතන හොල්මන් ඉන්නවද දන්නෙත් නෑ. ලමයි පන්ති වල කෑ ගහන සද්ද වගේ අදහස් මගෙ හිතට ආව. අපි වගේ කොච්චර ලමයි ගොඩක් මේ වගේ ඉගෙන ගෙන ඇද්ද. අපි වගේ විනෝදෙන් දුව පැන ඇවිදින්නට ඇති. සමහරු දැන් ජීවතුන් අතර නැතුවත් ඇති. මේ මලිදෙව් ඉතිහාසය තුලම මේ බිත්ති,ගොඩනැගිලි මේ හැම දෙයක් දිහාම නිහඩව බලන් ඉන්නට ඇති. අගලකටත් වඩා උසට බිත්තියේ ඉදන් ගාපු හුනු තට්ටුම තියනවා,බිත්තියක් පලුදු උන තැනකින් මට පෙනුනා. අවුරුදු කීයක් මේ බිත්ති පේන්ට් කර කර අලුත්වැඩියා කරන්නට ඇද්ද. ඒ බිත්ති අතර කොයි වගේ කතා ඉතුරු වෙලා ඇද්ද. අපි වගේ හුගක් ලමයින්ගේ පිස්සු වැඩ දිහා බලන් ඒවා නිහඩව සිනාසෙන්නට අති. ඒ ලමයින් පාසල හැරදා යද්දී දරා ගන්නත් බැරි දුකක් මේ අජීවී හැම වස්තුවකටම දැනෙන්න ඇති, මට හිතුනා. හද එලිය චතුරස්රෙට වැටිලා තණකොල වල තියන පිණි බින්දු දිලිසෙනවා. (චතුරස්රය කියන්නේ හතර පැත්තෙන් ගොඩනැගිලි වලින් වට වෙච්ච මැද මිදුල වගේ බිමක්.අපේ ඉස්කෝලෙ එදා ඉදන් තිබ්බ ලස්සන තැනක්.අපේ උසස් පෙළ පන්ති තිබ්බේ ඒ ඉස්සරහාමයි.)

මම කොරිඩෝව දිගේම ගිහින් පන්සල ගාවට ගියා. ක්රීඩා පිටිය අයිනේ තියන ගොඩනැගිලි ගොඩ අතරින් පන්සල කැපී පෙනුනේ එහි තිබු නිස්කලංක සුන්දර බව නිසා. පන්සලේ දොර ඉස්සරහා සේපාලිකා මල් ගහේ මල් පිපිලා හරිම සුවදයි. හාමුදුරුවෝ තාම සැතපිලා ඇති. 
මම ආයෙ ප්රධාන ශාලාව පැත්තට ගියා. ඉස්කෝලෙ වෙලාවට නම් කොහොමද මේ පැත්ත පණ බයෙන් තමයි පීරියඩ් එහෙම කට් කරන්නේ. කොයි වෙලේ පිනා එයිද දන් නෑනෙ. දැන් කවුරුවත් නැති නිසා මාත් ෆන් එකටත් එක්ක හයියෙන් සින්දුවක් කිය කියා කොල්ලෝ හිටපු දිහාට ආවා.

"මොන මගුලෙද යකෝ තෝ ගියේ. කොල්ලෝ ඔක්කොම ඇවිත්."
යොමාල් කෑ ගැහුවා.

"මම මේ හොල්මන් ඉන්නවද බලන්න ගියා බන්" ;-) he hee
මම කීවා.

සර් ලා දෙන්නත් ඇවිත් හිටියා. අපි සෙට් එක පන්සිල් එහෙම අරගෙන දෙය්යනේ කියලා බස් එකට ගොඩ උනා.

"එහෙනම් මචන් DEVANS පාරක් දාලම වැඩේ පටන් ගමු"
එකෙක් කීවා.

"හෝව් හෝ පොඩ්ඩක් හිටපන් අන්න සුම්ම කතා කරනවා" එකෙක් හෙමිහිට කිව්වා.

සුම්මා උපදෙස් මාලවක් දුන්නා.

"කලින් මම කිවා වගේ මත්පැන් එහෙම ගෙනත් තිබ්බොත් කණට දෙකක් දීලා එහෙම්ම හරවන් එනවා.මතකනේ මම කීවා"
සුම්මා ඒක විශේශයෙන් කීවා.

ඒත් එක්කම බස් එක ස්ටාර්ට් කලා.

D...E....V....A.....N....S....කියලා DEVANS පාරක් දාලා එහෙම සින්දු කියන්න පටන් ගත්තා. 

"මුලින්ම මචන් ස්ලෝ බීට් වලින් පටන් ගමු." 
කියලා ධනුකයම සින්දුවක් පටන් ගත්තා. 

ආතල් එක වැඩි කමට නොදන්න සින්දුත් මතක් වෙනවා ඒ වෙලාවට.

නුවර හරියෙන් ඉස්කෝලෙ යන කෙල්ලෝ දැක්කම ජනෙල් වලින් බෙල්ල දාල අනම් මනම් කියන්න පොඩ්ඩක් සින්දු කියන එක නැවතුනාට අනික් හැම වෙලේම දිගටම සින්දු කීවා.මගින් නවත්තලා උදේ කෑම එහෙම අරන් අපි ආයෙත් ගමන පටන් ගත්තා.
අපි වික්ටොරියා බලාගාරෙ බලන්න ආවා.එතන ප්රධාන ඉන්ජිනේරු මහත්තයා ඉන්නවද බලන්න සර්ලා ගියා.එතන තිබ්බා ලොකු ටර්බයින් එකක රූං පෙත්තක්.
අපේ එකෙක් දැන්මම වැඩ පටන් අරන්.

එකෙක් එතන්ට ගිහින් අහනවා.
"පුතාල දන්නවද මේ මොකක්ද කියලා"

එතකොට තව එකෙක් ගිහින් කියනවා
"නැනෙ අංකල් අපි හාවොනේ කියලා"

ඊට පස්සේ අනික් එකා අයෙමත් කියනවා
"මේක ක්රිස්තු පූර්ව බර ගනන් වල රාවනා රජ්ජුරුවො දඩු මොනරේ ඉස්සරහට හයි කරලා තිබ්බ රූං පෙත්ත.බලන්න ලමයිනේ ඒ කාලෙ තාක්ශනේ කොච්චර දියුනුද,අද මෙහෙම එකක් හදන්නවත් පුලුවන්ද"
මූත් දැන් ඉන්ජිනේරු අන්කල් වගේ කියවනව. 

එතකොට තව එකෙක් කියනව
"අනේ බන් බොරුවක් කියද්දි ඔයිට වඩා ප්ලෑන් කරලා කියපන් "
කියලා.

එතකොටම ඉන්ජිනේරු අංකලුයි සර්ල දෙන්නයි ආවා.
අපි ඉතින් ඒ engineer අන්කල් එක්ක එක්ක පවර් ස්ටේශන් එක බලන්නත් ගියා.
එතන  අමුතුම තැනක්. එක තැනක තියනවා වයර් ගොඩක් එහෙම ඇදලා,"ග්රිඩ් උප පොලක්".

අපේ එකෙක් කියනවා
 "අඩෝ නිකක් spellbinders (මායබන්දන) TV seris එක වගේ නේද"
කියලා.

මුන් නම් තාමත් ඉන්නේ සුරන්ගනා ලෝක වල. 

අපි ඉතින් එතනත් බලලා මගින් දවල්ටත් කාල අපි බදුල්ලට ආවා.දුන්හිද ඇල්ල බලන්නත් ගියා. ඊට පස්සේ අපි සෙට් එක බදුලු ඔයෙන් නාන්න ගියා. අපි එතනත් සෙල්ලම් කරලා සින්දු කියල එහෙම පැය ගානක් නෑවා.
ඊට පස්සේ අපි රෑ නවතින්න බුක් කරපු රෙස්ට් හවුස් එකට ගියා. එතනට  ගිහින් ඔයෙන් නාපු ජරාව යන්න කට්ටිය පොඩි වොශ් එකක් එහෙම දාගෙන ආයෙ උඩ තට්ටුවට සෙට් උනා.

සර්ත් එතනට ආවා.

"සර් අපි ෆිල්ම් හෝල් එකට යමුද ෆිල්ම් එකක් බලන්න.ආපු එකේ උපරිම ආතල් එක ගන්න එපැයි.දැන් ගියොත් 6.30 බලන්න පුලුවන්.තාම වෙලාව 6යි නේ."
ඒකනායක කීවා.

ඊට පස්සේ................



මතු සම්බන්දයි..........



    ඇතුගල බුදු පිලිමේ

    චතුරස්රය

    පන්සල

    
    උදේ පාන්දර ඉස්කෝලෙදි

    උදේ පාන්දර බස් එකේදි


    කොහොමද අපේ සුමන බණ්ඩාර සර් හැන්ඩියා වගේ නේද?



    වික්ටෝරියා බලාගාරයේදී

    විද්වයටයි ඒකනායකටයි ටයිටැනික් මතක් වෙලා
    

    දුන්හිද ඇල්ල ලග

    සුමන බණ්ඩාර සර් &  මනතුන්ග සර්
  
    අපි නැවතුනු රෙස්ට් හවුස් එකේදි












2 comments:

  1. ඉස්කෝලෙ ගැන කියපු ටික නම් හිරිගඩු පිපෙන තරම් හැඟීම් බරව ලියල තියනවා..වචන නෑ..මාරම ලස්සනයි

    ReplyDelete
    Replies
    1. තෑන්ස් යාලුවා. හිතලා වැඩියෙන් කෑලි දාලා ලිව්වේ නැතත් ඇත්තටම ඉස්කෝලෙ ගැන එච්චර හොදට ලියවෙන්න ඇත්තේ ඉස්කෝලෙ ගැන හදවතින්ම හිතේ තියන ආදරේ නිසා වෙන්න ඇති.

      Delete